ﺳﻬﺮاﺏ, ﮔﻔﺘﻲ ﭼﺸﻤﻬﺎﺭاﺑﺎﻳﺪﺷﺴﺖ! ﺷﺴﺘﻢ ﻭﻟﻲ... ﮔﻔﺘﻲ ﺟﻮﺭﺩﻳﮕﺮﺑﺎﻳﺪﺩﻳﺪ! ﺩﻳﺪﻡ ﻭﻟﻲ... ﮔﻔﺘﻲ ﺯﻳﺮﺑﺎﺭاﻥ ﺑﺎﻳﺪﺭﻓﺖ! ﺭﻓﺘﻢ, ﻭﻟﻲ اﻭﻧﻪ ﭼﺸﻤﻬﺎﻱ ﺧﻴﺲ ﻭﺷﺴﺘﻪ اﻡ ﺭا, ﻧﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﺩﻳﮕﺮﻡ ﺭاﻫﻴﭽﻜﺪاﻡ ﺭاﻧﺪﻳﺪ, ﻓﻘﻄ ﺩﺭﺯﻳﺮﺑﺎﺭاﻥ ﺑﺎﻃﻌﻨﻪ اﻱ ﺧﻨﺪﻳﺪﻭﮔﻔﺖ :ﺩﻳﻮاﻧﻪ ﺑﺎﺭاﻥ ﺯﺩﻩ!!...

|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0